2020 yılında yaşadığımız felaketler, salgınlar ve her olay sonrası sosyal medyada sürekli paylaşılan-paylaştığımız meşhur bit artık 2020 cümlelerinin de etkisiyle 2021 yeni bir yıla umutla girmekten öte daha büyük anlamlar ifade etmeye başladı. 2021, hepimiz için umarım özlemini çektiğimiz günlerin başlangıcı olur. Ancak normale dönmek diye belirttiğimiz meşhur eski günlerimize – normallerimize dönmemiz belki artık imkansız hala gelmiştir ve hayatımızda yeni normallerin olduğu bir çağa isteyerek yada istemeyerek, farkında olarak yada farkında olmayarak girmişizdir.
Ortalıkta dolaşan bazıları deli saçması komplo teorileri bir yana dikkat ettiniz mi bilmiyorum ama bu yeni normal dediğimiz sürece aslında hepimiz yavaş yavaş alıştık. Hani aşı için çip ile insanları dijitalleştirecekleri, kontrol edecekleri söylentileri var ya tıpkı onun gibi süreçte bir anlamda hepimiz aşılanmış olduk. Aşının içinde çip var mıdır, kim ya da kimler insanları bu denli kontrol etmek istesin bilmiyorum ancak bu teorilerin gerçekleşmesi için aşıya gerek olmadığı kanısındayım. Çünkü çip ile kontrol edecekleri insanlık cep telefonu ve teknolojik cihazlar ile çoktan çiplenmiş vaziyette, bu cihazlarla hangi sitelere girdiğiniz, neleri sevdiğiniz, hangi ürünlere baktığınız, kalp, nabız atışınız, ateşiniz ölçülebiliyor, o an ne konuştuğunuz veya ne yaptığınız anlık olarak takip edilebiliyor. Yapılan araştırmalar Google ve benzeri uygulamaların insanı anne, babası, kardeşi veya sevdiğinden çok daha fazla tanıdığını gösteriyor. Bu yüzden zaten çipliyiz yani, hem de üstüne ciddi miktar para vererek aldığımız cihazlarla gönüllü olarak çipliyiz. Velhasıl çip tartışmaları bir yana yeni normal dediğimiz süreçte iyiden iyiye ev ihtiyaçları market ve benzeri dahil online alışverişe, evden çalışmaya, sosyal mesafeye, online eğitime, ailemiz ile sohbet ve muhabbete, evde yapılacak onlarca şeye alıştık. Artık tatil anlayışımız, ev anlayışımız, iş anlayışımız ve eğitim anlayışımız değişmeye başladı. Şehri değil kırsalı daha çok sevmeye, doğaya daha çok önem vermeye başladık. Işıltılı caddelerden çok yemyeşil doğayı, köy yaşamını merak eder, gökdelenler, rezidanslar, apartmanlar yerine iki veya tek katlı doğayla baş başa evlerimizin olmasını ister olduk. Özellikle ofis çalışanları ve firmalar ofise gerek olup olmadığını evden çalışmayla da pek ala işlerin yürüdüğünü gördü. Cam binalarda, pahalı fiyatlara lüks döşenmiş ofislere aslında ihtiyacımızın olmadığını gördük. Özel okulların, devlet okullarından pek farkının kalmadığını hatta okulun, eğitimin kendisinin dahi sorgulandığı bir dönemi yaşıyoruz. Online eğitimle biraz ağır aksak bile olsa birçok dersin verilebildiğini test etmiş olduk. Eğitim sistemimizi ve sonuçlarını sorgulamaya başladık. Sosyal hayatta kafe, restoran ve eğlence mekanlarının kapalı olmasından dolayı kendimizle daha fazla vakit geçirmeyi, kendimizi ve yakınlarımızı tanımayı öğrenmiş olduk. Peş peşe yaşadığımız felaketlerde hayatı, sistemi, yaşantımızı sorgulamaya başladık. Yani yeni normal dediğimiz süreçte bir anlamda hepimiz aşılanmış olduk hatta eski normal neydi onu bile unuttuk. Bugün tüm yasaklar, kısıtlamalar kalksa emin olun yine o kır evinin hayalini kurmaya, köy yaşamanı merak etmeye devam edeceğiz. Ofiste çalışmaya başladıktan bir süre sonra ne gerek var sorusunu soracağız veya belki hep evden veya yarı yarıya gibi bir çözüm üreterek yarı ev yarı ofisten çalışacağız. Eğitim sistemini sorgulamaya, özel okullara onca parayı vermek yerine online eğitimde farklı uygulama ve araçlar denemeye başlayacağız. Alışverişi marketten yaparken kıyaslama yaparak online olanı daha sık tercih edeceğiz. Tatilimizi doğayla baş başa geçirmeye, doğayla baş başa kalmaya daha çok özen göstereceğiz. İçinde bulunduğumuz yüzyılı, sistemi, yaşamı daha çok sorgulayacağız.
Hiçbir şey eskisi gibi olmayacak çünkü biz eskisi gibi değiliz. Pandemi ile birlikte, virüsün bize tek iyiliğinin daha çok sorgulamak olduğunu düşünüyorum. Bu sorgulama evresi biraz sıkıntılı geçse de sonucunun olumlu olacağını düşünüyorum.
